Tags

Po co w ogóle Bóg nas zrodził?

„Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który według swego wielkiego miłosierdzia zrodził nas na nowo do żywej nadziei”
(1 P. 1,3)

Pan nie zrodził nas dziś jeszcze w królestwie Bożym. On nas wybrał, przepatrzał ziarno i jeszcze przed założeniem świata powołał. Popatrz na Izraela, naród wybrany przed założeniem świata, który jest obrazem Kościoła. Wierzyli, że nikt inny nie jest wybrany. Byli poganie, goje, którzy nie do końca wiadomo po co byli na tej ziemi. Ale kiedy taki nieobrzezaniec, Moabita, Filistyn – taka Rut, czy Rachab przychodzili do Boga działa się rzecz niesamowita. Taki człowiek otrzymywał przywilej i autorytet stania się częścią narodu wybranego. Nie będąc powołanym poza Izraelem w Izraelu stawał się powołany. Twoje powołanie i wybranie przed założenie świata jest tylko w Chrystusie. Tylko w nim możesz wykiełkować i owocować. Do Abrahama Pan powiedział „urodzony w twoim domu i nabyty musi być obrzezany” aby wiedział, że jest częścią twojego domu. Nie ważne czy jesteś zielonoświątkowcem, baptystą, metodystą czy kimkolwiek innym ważne jest, aby twoje serce było obrzezane. Znak przynależności do Boga widzisz we własnym sercu, gdy ma ono właściwą postawę przed Panem. Bóg zrodził cię do nadziei, abyś żył świadomością tego co ci obiecał. Wiara jest podstawą, fundamentem, podwaliną twojej nadziei. Twoja nadzieja jest żywa poprzez wiarę. Wiara mówi o tym co było, bo było powiedziane do Ciebie. Nie możesz wierzyć w coś czego Bóg ci jeszcze nie powiedział. Wiara jest ze słuchania, a słuchanie przez słowo Boże, tak więc jeśli nie było słuchania Jego słowa, to nie ma wiary. Dlatego wiara rozpoczęła się w przeszłości. Nadzieja dotyczy przyszłości, tego o czym Bóg ci powiedział. Nie istnieje nadzieja, która już się wypełniła. My żyjemy nadzieją tego co się dopiero wydarzy. To wszystko natomiast jest spięte poprzez miłość. Wiara, której sprawcą i dokończycielem w nadziei jest Chrystus jest czynna w miłości. Dlatego najważniejsza jest miłość, i to, by zmierzając do naszej nadziei w ufności jaką pokładamy w Bogu każdy nasz krok czynić przez miłość. Aby chodzić w miłości musisz najpierw wiedzieć gdzie idziesz, dlatego apostoł Piotr mówi, w czym jest nasza nadzieja:

„Do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego, zachowanego w niebie dla was;”
(1 P. 1,4)

Jesteś dziedzicem

Większość twojego dziedzictwa jest w niebie. To, czego doświadczasz tutaj na ziemi to mały okruch tego co cię czeka. To, że Duch Święty do ciebie mówi, że widzisz duchowy świat, że możesz kłaść ręce na chorych to jest nic w porównaniu z tym co cię czeka. To tylko mały zadatek. Jak byś poszedł do sklepu kupić nowy telewizor. Patrzysz na plazmę i zaczynasz rozmowę ze sprzedawcą „podoba mi się. Tutaj jest tysiąc jako zadatek, proszę zatrzymać go dla mnie, wracam do domu po samochód”. Możesz mieć pewność, że Bóg cię chce w swoim królestwie. On mówi „Biorę cię, dlatego masz tutaj zadatek. Jesteś mój!” W tym Jego postanowieniu jesteśmy „strzeżeni mocą Boga przez wiarę ku zbawieniu, przygotowanemu do objawienia się w czasie ostatecznym.” Wiemy, że zbawienie jest czymś co nastało w naszym życiu. Ale tutaj Piotr mówi, że ono dopiero nastanie. To nie jest coś co już w pełni otrzymałeś. Bóg dał ci wolność (zbawił cię) od wielu rzeczy w twoim życiu – ,konieczności trwania w twoich nałogach, grzechach, od problemów – możesz to odciąć jak nożyczkami. Ale chce zrobić o wiele więcej. Jezus chce cię zachować, uratować (zbawić) od piekła. Jeszcze nie było sądu, ale gdy przyjdzie ten dzień to Jezus powie „Halo, halo! Po złej stronie stanąłeś – chodź tutaj, do moich owiec. Jesteś moją owcą”

„Z tego się radujecie, choć teraz na krótko, jeśli trzeba, zasmuceni jesteście z powodu rozmaitych prób;”
(1 P. 1,6)

Czasami ludzie mówią, Bóg nie próbuje, nigdy nie kusi, bo to słowo oznacza również pokusę. I to jest prawda. Co to znaczy kusić? Diabeł kusi cię w taki sposób, abyś przestał ufać Bogu. To jest pokusa w diabelskim rozumieniu. Bóg kiedy cię testuje wprowadza cię w pewne miejsca abyś odniósł zwycięstwo. Kiedy piszesz test to ma on dać tobie świadomość w jakim jesteś miejscu. O jakie próby tu chodzi? Takie gdy ktoś przychodzi i mówi wyrzeknij się Jezusa , a ty wiesz że Go nie wyrzekniesz. Bóg przychodzi do ciebie i pozwala na pewne rzeczy aby przetestować twoją wiarę, Duch Święty wie że jesteś wybranym nasieniem, masz wszystko i nie pozwala by cokolwiek, co przychodzi do twojego życia było ponad twoje siły. Może twój biznes dzisiaj przechodzi kryzys, a Bóg mówi „ja cię próbuję czy patrzysz na mnie czy na biznes.” To jak z Abrahamem, który przez ponad dwadzieścia lat nie nie miał dziecka, a Bóg go próbował czy on dalej będzie posłusznie szedł w nocy do namiotu Sary czy nie. Wierzył, więc szedł. Bogu chodzi o doświadczenie twojej wiary. W co wierzysz? Ja wierzę, że ten kościół wypełni tą salę, potem salę na górze, a potem pójdziemy dalej. Zrobimy dwa nabożeństwa, a następnie zaczniemy zakładać kościoły w kolejnych dzielnicach.

Pamiętam jak z Angeliką robiliśmy plan pracy, modląc się i opisując to co odpieraliśmy w modlitwie. Zakładaliśmy 150 osób w trzy lata. Minęło pięć i mamy dwadzieścia procent, ale jesteśmy wierni, bo wiemy co Bóg nam pokazywał. On nie mówił o czasie, ale musieliśmy to ubrać w ramy czasowe. Kiedy się nawracałem w naszym lokalnym kościele nie było nawet 10 osób i zajęło nam kolejne dziesięć podwojenie tej liczby. Bądź wierny, wejdźmy w te miejsca. Jakie masz obietnice od Boga? Obiecał ci, że będziesz biznesmenem, że zmieni sytuacje w twojej rodzinie, że będziesz lekarzem, nauczycielem, że będziesz piosenkarzem, perkusistom? Cokolwiek Bóg ci obiecał ma moc wypełnić! Myśl o tym! Nie pozwól sobie na niewiarę, i myślenie, że się nie uda! Nie bądź jak Izrael, który w pewnym momencie nie wszedł do miejsca obietnicy. Pamiętasz jak całe pokolenie wymarło na pustyni? Ta historia trzy razy jest przytaczana w Nowym Testamencie. Nie rezygnuj ze swojego zbawienia i dziedzictwa! W liście do Hebrajczyków autor mówi, bój się, abyś i ty czasami nie powiedział sobie: „moja nadzieja w tym, że coś mam w niebie i jest zachowane dla mnie w królestwie Bożym, – coś z tym jest nie tak! Bóg może nie chce mnie w niebie…” To samo dotyczy bożych obietnic i nadziei na to co ma się wydarzyć jeszcze tutaj na ziemi. Nie rezygnujz Bożych obietnic, a ja ci podpowiem jaka jest najszybsza droga do wejścia w nie.

„Lecz jak ten, który was powołał, jest święty, tak i wy bądźcie świętymi we wszelkim waszym postępowaniu; Gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty.”
(1 P. 1:15-16)

Kiedy przeczytałem sobie te wersety powiedziałem sobie chcę być święty, coraz bardziej podobny do Ciebie. Chcę postępować jak święty człowiek. Nie chcę mieć tylko plakietki święty. Jeśli my Kościele nie będziemy postępować jak święci ludzie to w naszym życiu nic się nie wydarzy. W tym kraju Bóg przyśle kolejnego wariata, który coś zrobi, ale my nie wejdziemy w miejsce jakie nam obiecał.

Może patrzysz na bok, i mówisz biorąc pod uwagę innych, ze mną jest w porządku. Patrząc na moją, żonę, sąsiada, to ze mną nie jest tak źle jest widoczna różnica między mną a nim, chwała Bogu! Przypomina mi się historia, którą Jezus opowiadał o celniku i faryzeuszu. Oboje przyszli do świątyni i faryzeusz powiedział ”cieszę się, że nie jestem jak ten celnik.” Ja myślę o sobie i zachęcam cię byś, ty również zweryfikował swoje serce. Nie chcę być człowiekiem, który mówi: „ze mną jest wszystko w porządku.” Chcę być święty w każdym moim postępowaniu. Chcę każdego dnia pytać Ducha Świętego: Jak Ty chcesz, bym oddzielił dla ciebie ten czas, który spędzam z telefonem, czas pracy, moje relacje, czas biblią” Lubię czytać biblię i ekscytuję się za każdym razem kiedy czytam, ale nie chcę tylko napełniać sobie głowy tymi fantastycznymi rzeczami. Nie chcę tylko przejrzeć się i zapomnieć, ale chcę mieć relację z moim Bogiem. Gdy on mówi „bądź święty”, to ja chcę być święty, gdy On mów, że „końcem mojej wiary jest zbawienie duszy” to ja chcę tą dusze zbawić. Chcę aby moje życie było w takim miejscu, w którym On chce. Nie chcę patrzeć na siebie i mówić, że nie jest źle. Mógłbym się porównywać z apostołem Pawłem, czy Piotrem i mówić nie jest, źle. Ja chcę się porównywać tylko z Jezusem. Gdy porównujesz się z Jezusem to nigdy nie będziesz doskonały. Za każdym razem gdy spojrzysz, powiesz „tego mi jeszcze brakuje” – On pokaże ci tyle, by cię to nie przygniotło, ale dało motywację i kierunek ku przemianie. Idź za nim, krok za krokiem, a dojdziesz do miejsca swojej obietnicy w pełni przygotowany. On chce byś był gotowy objąć swoje dziedzictwo, Pan pragnie byś umiał nim zarządzać, a dokonawszy wszystkiego ostać się. Oddziel swoje życie dla Boga i bądź w tym wierny!